فضائل حضرت فاطمه(س)/14
پیامبر(ص) به احترام او برمی‌خاست و دست او را می‌بوسید
شیعه و سنی روایت کرده‌اند که پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بارها دخترش فاطمه زهرا(علیهاالسلام) را در حضور مهاجر و انصار «بانوی بانوان جهان از آغاز خلقت تا پایان روزگار» و «بهترین زنان جهان» و «بهترین زن بهشتی» خواند. (۱)
و هم در احادیث فریقین آمده است که هر وقت حضرت زهرا(علیهاالسلام) به حضور پدرش پیغمبر خدا می‌رسید، حضرت به احترام او برمی‌خاست و دست او را می‌بوسید.
عایشه همسر پیغمبر(صلی الله علیه و آله) می‌گوید: هرگاه فاطمه وارد می‌شد بر پیغمبر(صلی الله علیه و آله)، حضرت از جا برمی‌خاست و سر او را می‌بوسید و در جای خود می‌نشانید.
در کشف الغمه از کتاب «معالم العتره» حافظ عبدالعزیز جنابذی دانشمند بزرگ عامه نقل می‌کند که عایشه گفت: هیچ کس را در گفتار شبیه‌تر از فاطمه به پیغمبر ندیدم. هرگاه وارد می‌شد بر پیغامبر(صلی الله علیه و آله)، حضرت به احترام وی بر می‌خاست و دست او را می‌گرفت و می‌بوسید و در جای خود می‌نشانید.
و هم عایشه می‌گوید: هر وقت پیغمبر(ص) به شوق بهشت می‌افتاد، فاطمه را می‌بوسید و می‌بویید و می‌فرمود: «بوی بهشت را از فاطمه استشمام می‌کنم و می‌افزود: فاطمه سرآمد زنان بهشت است. فاطمه انسانی آسمانی است!» (۲)
📚منبع
(۱) اعلام الوری، شیخ طبرسی، باب فضائل حضرت زهرا سلام الله علیها
(۲) اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۱، ص ۱۶۱
مصحف حضرت فاطمه(س)
بر اساس احادیث، فرشتگان الهی همچون جبرئیل بر حضرت فاطمه(س) نازل می‌شدند و او را از مطالب گوناگون همچون رویدادهای گذشته و آینده باخبر می‌کردند. مجموع آن مطالب توسط امام علی(ع) نوشته شده و مصحف فاطمه(س) نامیده شده است. (۱)
فاطمه(س) را به دلیل گفتگو با فرشتگان، محدَّثه نامیده‌اند. (۲)
امام خمینی(ره) نزول چندین باره جبرئیل بر حضرت زهرا(س) و مراوده با او را فضیلتی مخصوص و بالاتر از دیگر فضائل او دانسته است؛ زیرا رفت‌وآمد جبرئیل که روح اعظم است، نشان از شرافت و عظمت روحی حضرت زهرا(س) دارد. (۳)
📚منبع
(1) الکافی، کلینی، ج۱، ص۲۳۹
(2) علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۸۲؛ دلائل الامامة، طبری آملی، ص۸۰
(3)صحیفه امام، ج ۲۰، ص ۵۴
گستردگی شفاعت حضرت فاطمه(س) در روز محشر
در روایتی از امام باقر(ع) نقل شده است که فاطمه روز محشر بر در جهنم توقف می‌کند و محبان و موالیان خود و ذریه‌اش را شفاعت می‌کند و خداوند نیز شفاعت او را می‌پذیرد. (۱)
بر پایه حدیث دیگری از امام باقر(ع)، در روز محشر فاطمه(س) بر درِ بهشت توقف می‌کند و در پاسخ به اینکه خداوند به او می‌فرماید: «چرا توقف کردی؟» عرض می‌کند: «بارالها دوست دارم منزلت و جایگاه من در این روز شناخته شود.»
خداوند می‌فرماید: «ای دختر حبیب من! برگرد و نگاه کن. هرکس که محبت تو و فرزندانت در قلب اوست، دستش را بگیر و داخل بهشت کن.» (۲)
عبدالحسین امینی، نویسنده کتاب الغدیر، با اتکا به روایاتی(۳) بر آن است که فاطمه(س) همسان با پیامبر(ص) و امام علی(ع)، بزرگترین مقام شفاعت را در روز قیامت دارد و حتی در این باره امتیازاتی مخصوص و بی‌نظیر دارد. (۴)
📚منبع
(1) علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۷۹؛ کشف الغمة، اربلی، ج۱، ص۴۶۳
(2) تفسیر فرات الکوفی، کوفی، ص۲۹۸
(3) فاطمه زهرا(س)، علامه امینی، ص۲۱۷
(4) فاطمه زهرا(س)، علامه امینی، ص۳۴۹
حضرت فاطمه(س)، تجسم خوبی‌ها
در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است:
«لَوْ کَانَ الْحُسْنُ شَخْصاً لَکَانَتْ فَاطِمَةَ بَلْ هِیَ أَعْظَمُ إِنَّ فَاطِمَةَ خَیْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ عُنْصُراً وَ شَرَفاً وَ کَرَماً.»
«اگر زیبایی و نیکویی به صورت یک شخص مجسّم شود، فاطمه(س) خواهد بود؛ بلکه فاطمه(س) برتر است. در ادامه حدیث آمده است که فاطمه(س) بهترین اهل زمین از نظر عنصر، شرافت و کرامت است.»
📚منبع
مائة منقبة، ابن‌شاذان، ص۱۳۶
فرائد السمطین، حمویی جوینی، ج۲، ص۶۴
حضرت فاطمه(س)، علت آفرینش جهان
در حدیث لولاک، وجود پیامبر اسلام(ص) علت آفرینش هستی بیان شده.(۱)
و در برخی نقل‌ها در ادامه آمده است که اگر فاطمه(س) نبود خداوند پیامبر(ص) و علی(ع) را خلق نمی‌کرد.(۲)
در برخی روایات، فاطمه(س) به همراه پیامبر(ص)، علی(ع) و حسنین(ع)، علت آفرینش هستی بیان شده است.(۳)
📚منبع
(1) بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۱۵، ص ۲۸
(2) جنةالعاصمة، میرجهانی طباطبایی، ص۲۸۳
(3) فاطمه زهرا(س)، علامه امینی، ص۱۲۸
حضرت فاطمه(س)، همتای امام علی(ع)
در برخی احادیث، فاطمه(س) همتا و هم‌مرتبه امام علی(ع) شمرده شده و آمده است که اگر علی(ع) نبود تا روز قیامت همتایی برای فاطمه(س) یافت نمی‌شد.
به‌گفته علامه امینی، اینکه از آدم(ع) و اولاد آدم کسی جز علی(ع) همتای فاطمه (س) نیست، دلالت دارد که او از تمام پیامبران(ص) به‌جز پیامبر اسلام(ص) برتر است.
📚منبع
فاطمه زهرا(س)، علامه امینی، ص۳۴۲
کسی که روز قیامت با پیامبر(ص) هم‌درجه خواهد بود
رسول خدا(ص) دست حسنین(ع) را گرفت و فرمود: «هرکس مرا و این دو فرزند مرا و پدر و مادر این دو را دوست بدارد، روز قیامت با من هم درجه خواهد بود.»
📚منبع
مسند، احمدبن حنبل، ج۴، ص۱۲۷
