امام صادق(ع) و اشک بر امام حسین(ع)
امام صادق(ع) و اشک بر امام حسین(ع)
زید شحام می‌گوید: همراه جماعتی از اهل کوفه در خدمت امام صادق (ع) بودیم، یکی از شعرای عرب به نام جعفر بن عفان وارد شد آن حضرت او را احترام نموده و در نزدیک خود جای داد، آنگاه فرمود: «ای جعفر!»
او عرض کرد: لبیک
حضرت فرمود: «به من گفته‌اند تو اشعار نیکی درباره امام حسین سروده‌ای؟» عرض کرد: آری.
حضرت فرمود: «اشعارت را بخوان.» او شعر می‌خواند و امام و اطرافیان می‌گریستند به گونه‌ای که قطرات اشک بر صورت و محاسن آن حضرت جاری بود.
سپس امام فرمود:
«ای جعفر فرشتگان مقرب الهی در این مجلس حاضر شدند و شعرت را شنیدند و گریه کردند همانگونه که ما گریه کردیم بلکه بیش از ما گریستند…»
📚 منبع
بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۴، ص ۲۸۲