اهانت عبیدالله بن زیاد به سر امام حسین (علیه السلام) در کوفه
اهانت عبیدالله بن زیاد به سر امام حسین (علیه السلام) در کوفه؛
الأمالي للصدوق عن حاجب عبيد اللّه بن زياد: إنَّهُ لَمّا جيءَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام أمَرَ فَوُضِعَ بَينَ يَدَيهِ في طَستٍ مِن ذَهَبٍ، وجَعَلَ يَضرِبُ بِقَضيبٍ في يَدِهِ عَلى ثَناياهُ، ويَقولُ: لَقَد أسرَعَ الشَّيبُ إلَيكَ يا أبا عَبدِ اللّه.
فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ: مَه ! فَإِنّي رَأَيتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَلثِمُ حَيثُ تَضَعُ قَضيبَكَ. فَقالَ: يَومٌ بِيَومِ بَدرٍ.
الأمالى، صدوق ـ به نقل از دربان عبيد اللّه بن زياد ـ : هنگامى كه سر حسين آورده شد فرمان داد كه آن را جلويش در تشتى از طلا گذاشتند و با چوب دستى اش شروع به زدن بر دندان هاى او كرد و مى گفت: اى ابا عبد اللّه! زود پير شدى [و محاسنت سفيد گشت]!
مردى از قوم [حاضر در مجلس] گفت: دستْ نگه دار كه من ديدم پيامبر صلى الله عليه و آله دهان بر جايى مى نهاد كه تو چوب دستى ات را گذاشته اى.
ابن زياد گفت: روزى در برابر روز بَدر!
📚منبع
امالی، شیخ صدوق، ص ٢٢٩
روضة الواعظين، فتال نیشابوری، ص ٢١٠
بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۵، ص ۱۵۴