محبت امام علی(ع)

محبت امام علی(ع)

 

فوائد محبت امام علی(ع)

1- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«عُنوانُ صَحیفَةِ المُؤمِنِ حُبُّ عَلیِّ بن ابی‌طالب علیه‌السلام.»
«سرلوحه پرونده هر مؤمن (در روز قیامت) دوستی و محبت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.»

 

📚منبع

مستدرک، حاکم نیشابوری، ج ٣
کنزالعمال، متقی هندی، ج ١١، ص ٦١٥

 

 

2- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«لَوِإجتَمَعَ الناسُ عَلی حُبِّ عَلِیّ بنِ ابی‌طالبٍ لَما خَلَقَ اللهُ النارَ!»
«اگر تمام مردم در دوستی و محبت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام یکدل بودند و وحدت کلمه داشتند، خداوند آتش جهنم را هرگز نمی‌آفرید!»

 

📚منبع

مقتل‌الحسین، خوارزمی، ج ١، ص ٣٨
الفردوس، کاشف الغطاء، ج ٣، ص ٣٧٣

 

 

3- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«حُبُّ عَلّیِ بنِ ابی‌طالبٍ یأکُلُ اُلذّنوبَ کما تَأکُلُ النارُ الحَطَبَ.»
«محبت و دوستی علی بن ابی‌طالب (آنچنان) گناهان را نابود می‌کند همانند آتش که (با حرص و وَلَع) هیزم را می‌خورد و نابود می‌نماید.»

 

📚منبع

کنزالعمال، متقی هندی، ج ١١، ص ٦٢١
الفردوس، کاشف الغطاء، ج ٢، ص ١٤٢
الریاض النضره، محب‌الدین طبری، ج ٣، ص ١٩٠

 

 

4- قال رسول الله(ص):

«و الذَی بَعَثَنی بِالحَقِ نَبیاً لا یَقبلُ اللهُ مِنْ عَبدٍ حَسَنَهً حتی یَسْألَهُ عَن حُبِّ عَلیِ بن ابیطالب علیه السلام.» 
«به آنکه مرا به حق به پیامبری برگزید، خدا از بنده‌ای حسنه‌ای را قبول نمی‌کند مگر آنکه از او درباره محبت علی(ع) سوال کند.»

 

 

📚منبع

بحارالانوار،‌ علامه مجلسی، ج۳۹، ص۱۶۰

 

 

5- قال رسول الله (ص):

«وَ الَذی نَفْسی بِیَدِهِ لو عَمِلَ احَدُکُم عَملَ سَبعینَ نَبیاً لَم یَدخُل الجَنَه حَتی یُجِبَ هذا اَخی عَلیاً و وُلدِهِ.»
«به آنکه جانم در دست اوست، اگر کسی از شما مانند عمل هفتاد پیامبر عمل کند، وارد بهشت نخواهد شد مگر آنکه این برادرم علی(ع) و فرزندانش را دوست داشته باشد.»

 

 

📚منبع

بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۷، ص۱۹۶

 

* پرواضح است که محبت در روایات فوق به معنای عشقی است که توام با عمل باشد و منجر به اطاعت معشوق گردد.
زیرا فرموده اند: «ان المحب لمن احب مطیع: قطعا عاشق از محبوبش اطاعت می‌کند.»

 

 

شأن امام علی(ع)

1- قال النبی(ص):

«اِنَّ شَأنَ عَلیٍّ عَظیم،‌اِنَّ حالَ عَلیٍّ جَلیلٌ، اِنَّ وزنَ عَلِیٍّ ثَقیلٌ ما وُ ضِعَ حُبُ عَلیٍّ فِی میزانِ اَحَدٍ الا رَجَح عَلی سَیِئاتِهِ.»

«شأن علی، عظیم، حال علی، با شکوه، وزن(ایمان) علی، سنگین است. عشق علی، در میزان هیچ کسی قرار داده نمی‌شود مگر آنکه بر کفه گناهانش برتری (و سنگینی) پیدا می‌کند.»

 

📚منبع

بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۳۹، ص۲۶

 

 

2- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«ایُّها‌َالناس، اِمتَحِنوا أولادَکُمْ بِحُبّ عَلِیٍّ. فَمَن أَحَبّهُ فَهُو منکُم وَ مَن اَبغَضَهُ فَلَیسَ مِنکُم!»
«ای مردم! بچه‌های خود را به محبّت علی(ع) بیازمایید، هر کس که علی را دوست داشت او فرزند شما (و حلال‌زاده) است و آن کس که او را دشمن داشت او فرزند شما (و حلال‌زاده) نیست!»

 

📚منبع

تاریخ‌ امیرالمؤمنین(ع)، ابن‌عساکر، ص ٢٥٥

 

 

3- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«یا علی! ما کنتُ أُبـالی مَنْ ماتَ مِن أُمَّتی وَ هُوَ یُبْغِضُکَ ماتَ یَهُودیّاً او نَصرانیّاً!»
«یا علی! هر کس از امّت من تو را دشمن بدارد، دیگر برای من مهم نیست او یهودی خواهد مرد یا مسیحی!»

 

📚منبع

الفردوس، کاشف الغطاء، ج ٥، ص ٣١٦
مناقب، ابن مغازلی، ص ٥٠

 

 

4- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«اَلّلهمَّ أَئْتِنی بِأحَبِّ خَلقِکَ اِلَیکَ یأکُلُ مَعی هذاَالطَّیرَ. فَجاءَ عَلٌّی(ع) فَأَکَلَ مَعَه.»
«پرنده‌ای بریان در محضر پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله بود. حضرت عرض کرد: بارالها! محبوب‌ترین خلق خود را برسان تا با من هم‌خوراک این پرنده شود. در این هنگام علی علیه‌السلام رسید و از آن پرنده تناول نمود.»
(این حدیث مشهور بنام «حدیثُ‌الطَّیر» معروف است.)

 

📚منبع

سنن، ترمذی، ج ٥، ص ٦٣٦
مستدرك، حاكم نیشابوری، ج ٣، ص ١٣٠ـ١٣٢

 

 

5- پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:
«یا عائشه! إنَّ هذا (علیّاً) اَحبُّ الرّجالِ اِلَیَّ و أکرَمُهُم عَلیَّ فَاعْرِفی حَقَّهُ وَ اَکرِمی مَثواهُ.»
« ای عایشه! این (علی) محبوب‌ترین مردان و گرامی‌ترین آنان در نزد من است. تو حقانیت و موقعیّت او را بشناس و مقام و منزلتش را گرامی بدار.»

 

📚منبع

اسدالغابة، ابن اثیر، ج ٥، ص ٥٤٨
ذخائر العقبی، محب‌الدین طبری، ج ١، ص ٦٢
الریاض‌النضرة، محب‌الدین طبری، ج ٣، ص ١١٦

 

 

خدایا من این‌ها را دوست دارم هرچند در راه محبت‌شان قطعه‌قطعه شوم

ابوذر رفت تا بر عثمان وارد شد، چون داخل شد عثمان گفت: خداوند چشمى را به عمرو روشن نكند. ابوذر گفت: «به خدا سوگند پدر و مادرم مرا عمرو نناميده‌اند و ليكن خداوند آن كسى را كه معصيت و مخالفت امر او مى‌كند و از هواى نفس خود پيروى مى‌نمايد بخودش نزديک نسازد.»

كعب الأحبار (يك يهودى تازه مسلمان) برخاست و گفت: اى پير مرد از خدا نمى‌ترسى كه با اين‌گونه سخن با امير المؤمنين روبرو مى‌شوى؟! ابوذر عصایى را كه به دست داشت بلند كرد و بر سر كعب كوفت و گفت: «اى پسر دو يهودى تو با مسلمانان چه سخن دارى؟ به خدا سوگند هنوز يهودى‌گرى از دلت بيرون نرفته‌است.»

عثمان گفت: به خدا سوگند كه بودن من و تو در يك خانه نشايد، تو خرفت شده و عقل خود را از دست داده‌اى؛ او را از نزد من بيرون بريد و بر كوهان شترى برهنه سوارش كنيد و به شدت شتر را برانيد و با سختى هر چه تمام‌تر او را به ربذه رسانيد و بدون هيچ انيس و همدمى رهايش كنيد تا خدا هر چه مى‌خواهد بر سرش بياورد.

مأموران نيز او را با درشتى تمام در حالى كه با مشت به استخوان‌هاى پهلويش مى‌كوفتند به سوى ربذه بيرون بردند.
عثمان قبلا دستور داده‌بود كه احدى از مردم او را مشايعت نكند. اين گزارش به اميرالمؤمنين على بن ابى طالب(ع) رسيد، حضرت با شنيدن اين خبر آن‌قدر گريست كه ريش مباركش از اشک ديده‌اش تر شد، سپس فرمود: «آيا اين چنين به اصحابى رسول خدا(ص) عمل مى كنند؟ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ نراجِعُونَ؛ ما همه از خدائيم و بسوى او بازمى‌گرديم.»

سپس برخاست و با حسن و حسين عليهم‌السّلام و عبد اللَّه بن عبّاس و فضل و قثم و عبيد اللَّه (فرزندان عبّاس عموى پيامبر) همگى حركت كردند تا به ابوذر رسيده و او را مشايعت نمودند. چون چشم ابوذر- رحمةاللَّه- به آنان افتاد مشتاقانه بسوى آنان شتافت و بر آنان گريست و گفت: «پدرم به فداى چهره‌هایى كه با ديدنشان ياد رسول خدا(ص) مى‌افتم و بركت، وجودم را فرا مى‌گيرد.»

سپس دست به آسمان برداشت و گفت: «خداوندا من اينان را دوست دارم هر چند در راه محبّت‌شان قطعه‌قطعه شوم، من به خاطر خشنودى تو و دست‌يابى به خانه آخرت هرگز از اينان جدا نمى‌شوم.‌ خدا شما را رحمت كند، باز گرديد؛ از خدا مى‌خواهم كه به بهترين وجه پس از من از شما پذيرایى كند.»

در اين‌جا آن چند نفر با او وداع نموده و در حالى كه از فراق وى اشک مى‌ريختند بازگشتند.

 

📚منبع
امالی، شیخ مفید، ص ۱۹۰

 

 

من ایشان را دوست دارم به جهت اینکه رسول خدا(ص) ایشان را دوست داشت

عبد الرّحمن بن جندب از پدرش روايت‌كرده كه گفت: چون با عثمان براى خلافت بيعت شد از مقداد بن اسود كندى- رحمه اللَّه- شنيدم كه به عبد الرّحمن بن عوف مى‌گفت: اى عبد الرّحمن به خدا سوگند هرگز رويدادى مانند آنچه بر سر اين خاندان (اهل بيت پيامبر) عليهم‌السّلام پس از رحلت پيامبرشان صلّى اللَّه عليه و آله آمد نديده بودم!

عبد الرّحمن گفت: مقداد! تو را به اين گونه امور چكار؟ مقداد گفت: «به خدا سوگند ايشان را دوست مى‌دارم بدين جهت كه رسول خدا(ص) دوست‌شان مى‌داشت و به خدا سوگند اندوهى كه به هيچ وجه نمى‌توانم اظهارش كنم بر من چيره شده از اينكه قريش به جهت شرافت اين خاندان بر ساير مردم شرف يافتند و با اين حال همگى همدست شده تا قدرت و نفوذ و حكومت رسول خدا(ص) را از دست ايشان ربودند.»

عبد الرّحمن گفت: اى واى! به خدا سوگند من فراوان خود را به خاطر شما به زحمت انداخته‌ام. مقداد گفت: «توجّه كن به خدا سوگند دست از دامان مردى برداشتى كه از جمله كسانى‌است كه به حق فرمان دهند و به حق عدالت ورزند، هان به خدا سوگند اگر ياورانى عليه قريش مى‌يافتم با آنان مى‌جنگيدم همان‌گونه كه در روزهاى بدر و احد جنگيدم.»

عبدالرّحمن گفت: مادرت به عزايت بنشيند مقداد! مبادا مردم اين سخن را از تو بشنوند، به خدا سوگند مى‌ترسم از اين‌كه تو صاحب يك فرقه و آشوبى شوى.

جندب گويد: پس از آنكه مقداد از آنجا رفت، نزد او رفته و گفتم: من از ياران توام. گفت: خدا تو را رحمت كند، آنچه ما خواهان آنيم دو سه نفر مرد براى آن كافى نيست پس از نزد وى بيرون شدم و خدمت على بن ابى طالب(ع) رسيدم و گفتار او و خودم را به عرض رساندم و حضرت براى ما دعاى خير فرمود.

 

📚منبع
امالی، شیخ مفید، ص۱۹۸

 

 

مهر پیامبر(ص) و علی(ع)

پیامبر می‌فرمود: «اى على! به راستى كه خداوند بزرگ، مهر من و مهر تو را در دل نخستين گروهى كه به سوى بهشت پيشى مى‌گيرند، قرار داده‌است و دشمنى من و دشمنى تو را در دل اولين گروهى از گمراهان از امّت من كه به سوى آتش پيشى مى‌گيرند، قرار داده‌است.»

 

📚منبع
الخصال، شیخ صدوق، ترجمه جعفرى، ج ۲، ص ۳۸۷

 

 

منفعت دوست‌داشتن حضرت علی(ع) در روز قیامت

حارث همدانی می‌گوید: به محضر امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه‌السّلام وارد شدم. امام فرمود: «چه چیز تو را به اینجا کشانده‌است؟» عرضه داشتم: دوستی تو ای امیرمؤمنان. پس فرمود: «ای حارث! آیا مرا دوست می‌داری؟» پس گفتم: به خدا سوگند! بله ای امیرمؤمنان. امام فرمود:

«آگاه باش اگر جانت به گلویت برسد مرا هرگونه که دوست می‌داری مشاهده خواهی‌کرد و اگر مرا مشاهده‌کردی در حالی‌که انسان‌ها را از حوض [کوثر] همچون شتران تشنه و غریب سیراب می‌کنم، مرا هرگونه که دوست می‌داری مشاهده خواهی‌کرد و اگر مرا مشاهده‌کردی درحالی که بر پل صراط با پرچم حمد در مقابل رسول خدا(ص) می‌گذرم مرا هرگونه که دوست می‌داری مشاهده می‌کنی.»

 

📚منبع
امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۱۱۱

 

 

دوست‌داشتن حضرت علی(ع) و فاطمه(س)

جمیع بن عمیر می‌گوید: می‌شنیدم که عمّه‌ام به عایشه می‌گفت: تو بودی که آن‌سان به سوی علی علیه‌السّلام قدم برداشتی؟ عایشه گفت: ما را رها کن! هیچ مردی در نزد رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله محبوب‌تر از علی علیه‌السّلام و هیچ زنی محبوب‌تر از فاطمه علیهاالسّلام نبود.

 

📚منبع
امالی، شیخ طوسی، ج۱،‌ ص۷۴۳

 

 

یا علی(ع) تو را غیر از مؤمنین دوست ندارند 

علی علیه‌السّلام می‌فرماید: «همانا از وعده‌هایی که رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله با من درمیان گذاشت این بود که فرمود: جز مؤمن تو را دوست نداشته و جز منافق تو را دشمن نمی‌دارد.»

 

📚منبع
امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۵۶۷

 

 

خوشا به حال کسی‌که دوستت دارد

رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله به علی علیه‌السّلام فرمود: «ای علی! خداوند تو را به زیوری آراست که بندگان به زینتی محبوب‌تر از آن در نزد خدا آراسته نشده‌اند. تو را به دل برگرفتن از دنیا آراست و تو را به گونه‌ای قرار داد که از دنیا چیزی برنگیری و دنیا نیز چیزی از تو برنگیرد و به تو دوستی بیچارگان بخشید و تو را به پیروی آنان از تو خشنود ساخت و آنان نیز از این که تو امام‌شان هستی خشنودند.»

«پس خوشا به حال کسی که دوستت داشته و درباره [امامت و خلافت] تو راست گوید و وای بر کسی که با تو کینه‌توزی کرده و بر تو دروغ ببندد و امّا کسانی که دوستت دارند و [امامت] و تو را تصدیق می‌کنند، همسایگان تو در خانه [اخروی] و شریکانت در [جایگاه] بهشتی‌ات هستند و کسانی که تو را دشمن می‌دارند و بر تو دروغ می‌بندند پس بر خداوند است که آنان را در جایگاه دروغ‌گویان نگه‌دارد.»

 

📚منبع
امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۳۹۱

 

 

مَثَل تو، مَثَل سوره توحید است

پيامبر خدا(ص) مى‌فرمود: «اى على! مَثَل تو در ميان امّت من مَثَل سوره توحيد است، هركه تو را از دل دوست داشته‌باشد همانند كسى‌است كه يك سوّم قرآن را خوانده و هرکه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى كند گويى دو سوّم قرآن را خوانده و هر كه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى‌كرده و با دست به تو كمک كند گويى همه قرآن را خوانده‌است.»

 

📚منبع
الخصال، شیخ صدوق، ترجمه جعفرى، ج ۲، ص ۳۹۳

 

 

Template Design:Dima Group