شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان
شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان
دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان
اللهمّ اجْعَل لي فيهِ الي مَرْضاتِكَ دليلاً و لا تَجْعَل للشّيْطان فيهِ عليّ سَبيلاً واجْعَلِ الجَنّةَ لي منْزِلاً و مَقيلاً يا قاضي حَوائِجِ الطّالِبين.
خداوندا در اين روز برای من راهنمايی به سوی خشنوديت قرار ده و راهی برای شيطان به جهت تسلط بر من قرار مده و بهشت را منزل و مقامم قرار ده، ای برآورنده حاجات طلب‌كنندگان.
شرح دعای روز بیست و یکم
آنچه در فراز ابتدايی دعای اين روز مورد تأکيد قرار گرفته، حرکت در مسير رضايت خداوند است. قرآن كريم در سه آيه با عبارت «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ» به اين مهم اشاره كرده كه انجام اعمال بايد «برای جلب خشنوديی‌های خداوند» صورت پذيرد.
برای مثال در يکی از آيات مذکور از واقعه ليلة‌المبيت سخن می‌گويد: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتغاءَ مَرضاتِ اللهِ وَ اللهُ رؤفٌ بِالعِباد؛ بعضی از مردم در طلب خشنودی خدا جان خود را می‌فروشند و خدا نسبت به بندگان مهربان است.» (سوره مبارکه بقره، آیه 207)
آنچه در اين ايثار بی‌بديل اميرالمؤمنين(ع) مهم بود و خدا با اين آيه ممتاز بودن اين اقدام را مطرح می‌سازد، طلب رضايت خداست. از خداوند خواهانيم كه در بيست و يکمين روز ماه مبارک رمضان و در سالروز شهادت حضرت امير(ع) ما را به سوی اين امر مهم يعنی طلب رضايتش در انجام تمام كارها و شئون مختلف زندگی راهنمايی فرمايد تا از زمره شيعيان واقعی آن حضرت محسوب شويم.
در بخش بعدی دعای اين روز می‌گوييم بار پرودگارا! راهی برای تسلط شيطان بر من قرار نده، در اين‌باره نبايد فراموش كنيم كه شيطان اولين و مهم‌ترين دشمنِ قسم خورده ماست. وقتی خداوند دستور سجده بر آدم را صادر فرمود همه ملائكه سجده كردند ولی شيطان سجده نكرد و غرور ورزيد. قرآن در سوره مباركه «ص» اين داستان را ذكر كرده و می‌فرمايد: «خدا از شيطان پرسيد چرا سجده نكردی؟» و او در جواب گفت: من بهتر از او هستم؛ چون او را از گل آفريده‌ای ولی مرا از آتش!
در اين زمان خداوند او را اخراج كرد و فرمود: «لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.» شيطان از خداوند مهلت خواست و خدا تا قيامت به او مهلت داد. (سوره مبارکه ص، آيات 73 تا81) در اين هنگام شيطان به خدا می‌گويد: «قالَ فَبِعِزَّ تِكَ لَاُغْوِيَنَّهُمْ اَجْمَعينَ اِلّا عبادكَ مِنهُم المُخْلَصين؛ گفت به عزتت سوگند كه همه‌شان را گمراه خواهم ساخت، مگر بندگان مخلصت را.» (سوره مبارکه ص، آيات 82 تا83)
بدين ترتيب طبق بيان قرآن، شيطان قسم خورده‌است كه ما را گمراه كند مگر آن‌كه به حلقه بندگان خالص شده‌ی خدا در آييم و نجات پيدا كنيم.
در خواست ديگر ما در قالب فراز بعدی دعا چنين است:
خداوندا بهشت را منزل و مأوای من قرار بده. آری، اگر می‌خواهيم بهشت، منزلگاه و استراحتگاه هميشگی ما باشد بايد ايمان و عمل صالح را سرلوحه زندگی خود قرار دهيم. قرآن كريم در اين‌باره می‌فرمايد: «وَالَذينَ امَنوا و عَمِلُوا الصالِحاتِ اولئِكَ اَصْحابُ الجَنَّةِ هُم فيها خالِدون؛ و آنان‌كه ايمان آوردند و كارهای شايسته انجام دادند پس آنان اهل بهشتند و ايشان در آنجا جاودانند.» (سوره مبارکه بقره، آیه 82)
و در جای ديگری شرط ورود به بهشت را «تقوا» عنوان می‌دارد: «تلكَ الجَنَةُ الَّتي نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ كانَ تَقِياً؛ اين بهشتی است كه به هركس از بندگان خويش كه پرهيزكار باشد می‌دهيم.» (سوره مبارکه مریم، آیه 63)
اين‌که در اين دعا از خدا خواسته‌ايم كه بهشت استراحتگاه ما باشد. متناسب با سياق اين آيه از قرآن است که می‌فرمايد:
«اَصْحابُ الجَنَّةِ يَؤمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ اَحْسَنُ مَقيلاً؛ اهل بهشت در آن روز، قرارگاه بهتر و استراحتگاه نيكوتری دارند.» (سوره مبارکه فرقان، آیه 24)
در پايان با آيه‌ای كه در وصف بهشت است و اين استراحتگاه را بيشتر شرح می‌دهد، بحث را خاتمه می‌دهيم.
در آيه 14 سوره مباركه احقاف می‌خوانيم: «مثل و صفت آن بهشتی‌كه به مردم با تقوا وعده‌اش را داده‌اند، اين‌است كه در آن نهرهايی از آب تازه و نهرهايی از شير هست، شيری كه طعمش تغيير نمی‌كند و نهرهايی از شراب كه برای نوشندگان لذت‌بخش است و نهرهايی از عسل خالص است و ايشان در بهشت از هرگونه ثمره برخوردار هستند و مغفرتی نيز از پروردگارشان دارند.» (سوره مبارکه احقاف، آیه 14)
📚منبع
برگرفته از کتاب تا آسمان، دکتر حسین محمدی‌فام